|
Mój naukowy życiorys
 Urodziłem się w wielkoprzemysłowej aglomeracji Śląska, gdzie dominował czołobitny stosunek do techniki i tradycyjnych przemysłów takich jak górnictwo, hutnictwo, wielka chemia itp. Podobnie jak znaczna część młodych ambitnych ludzi wyobrażałem sobie, że karierę zawodową zrealizuję jako inżynier w wielkim przemyśle. Studiując górnictwo w Politechnice Śląskiej marzyłem, że w przyszłości zostanę dyrektorem kopalni. Wówczas funkcje kierownicze pełnili prawie wyłącznie inżynierowie. Uważałem, że posiadam pewne umiejętności w zakresie organizacji i zarządzania. Stąd moje nadzieje. Pracę dyplomową z zakresu organizacji i ekonomiki górnictwa obroniłem w Politechnice Śląskiej z wyróżnieniem - otrzymałem Honorową Szpadę Górniczą.
Gdy jednak zaproponowano mi asystenturę w Katedrze Organizacji i Ekonomii Górnictwa w Gliwicach grzecznie acz stanowczo odmówiłem uważając, że prawdziwy inżynier powinien się sprawdzić w praktyce produkcyjnej. Podjąłem pracę zawodową w dozorze górniczym Kopalni "Julian" w Piekarach Śląskich. Szybko jednak zorientowałem się, że powoli umierająca era industrialna i jej wielki przemysł nie sprzyjają rozwojowi osobowości twórczej.
Kiedy została po około półtora roku ponowiona propozycja mojego przejścia do pracy akademickiej, przyjąłem ją. Po twardej szkole życia w kopalni z entuzjazmem i zapałem przystąpiłem do działalności naukowej uważając, że połączenie wiedzy technicznej z matematyczną będzie moim obszarem zainteresowań naukowych. Pierwsze prace badawcze w tym doktorska i habilitacyjna koncentrowały się wokół problemów modelowania procesów gospodarczych i produkcyjnych w kopalniach i szukaniu związków pomiędzy czynnikami górniczo-geologicznymi, technicznymi, technologicznymi i organizacyjnymi a wynikami efektywnościowymi. Dążyłem wówczas bardzo wyraźnie do tworzenia modeli logistycznych najlepiej opisujących badane procesy. Ten nurt badawczy czerpałem głównie z mego przygotowania teoretycznego, które zdobyłem studiując przez pewien okres matematykę na Uniwersytecie Wrocławskim ale także pomocna była tu określona wiedza praktyczna zdobyta w czasie pracy zawodowej w kopalniach, z którymi utrzymywałem stały kontakt zarówno jako konsultant czy też recenzując prace projektowo-badawcze, bądź pracując w kopalniach na część etatu. Od chwili przejścia do Lublina pierwszoplanowym obiektem mych zainteresowań naukowych stało się górnictwo Lubelskiego Zagłębia Węglowego. Jednocześnie znaczące humanistyczne środowisko uniwersyteckie Lublina rozbudziło wyraźnie tkwiące we mnie tęsknoty i zamiłowanie do nauk społecznych i humanistycznych. Zacząłem więc poświęcać swą uwagę bardziej wyraźnie problematyce zarządzania, a mniej organizacji produkcji.
Koniec lat 70. to wielkie prace badawcze w problemie węzłowym kompleksowego zagospodarowania LZW. Rozpocząłem więc swą wielką przygodę naukową kierując dużym zespołem opracowującym System Zarządzania Kompleksem Przemysłowo-Górniczym. Choć Zagłębie nie osiągnęło planowanego rozwoju, to jednak zespół, w którym prowadziliśmy badania wspólnie z Zakładem Nauk Zarządzania Polskiej Akademii Nauk może się poszczycić znacznymi wynikami. Kilka osób uzyskało doktoraty i habilitacje. Opracowaliśmy wiele publikacji i referatów, a najważniejszymi były referaty, które wygłaszałem na X Światowym Kongresie górniczym w Stambule: "Economic criteria of deposits exploitation profitability" oraz w Garmisz-Partenkirchen na 6. Międzynarodowym Kongresie Systemów Zarządzania w 1979 r.: "Premises of developing an Effective Organization of Managament in an Industrial Mining Complex". Merytorycznie naszym osiągnięciem była oryginalna metoda projektowania systemów zarządzania pod nazwą "Analiza procesów", którą prezentowaliśmy w wielu publikacjach, w tym w bardzo znaczącym wydawnictwie Organizacja i Kierowanie PAN: "Przyszłościowy model zarządzania w przemyśle wydobywczo-przetwórczym" (Nr 2, 1982 r.) i "Analiza i projektowanie struktur organizacyjnych-kierunek badań" (Nr 1-4, 1986 r.).
Moje zainteresowania naukowe wyraźnie ewoluowały w kierunku humanistycznych nurtów w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Miały na to wpływ między innymi przeobrażenia związane z transformacją systemu gospodarczego w Polsce i globalizacją. Ten okres przemian postawił nowe wyzwania przed nauką zarządzania, od której gospodarka oczekiwała pomocy doradczej, projektowej i w ogóle nowego spojrzenia na kierowanie firmą. Wykonaliśmy wspólnie z gronem współpracowników ogromną liczbę projektów restrukturyzacyjnych, opracowań naprawczych, biznes-planów i udzielali pomocy konsultacyjnej dla przedsiębiorstw. Moim głównym obszarem badawczym jest zarządzanie strategiczne, zarządzanie zmianą, zarządzanie zasobami ludzkimi. Pełniłem i pełnię funkcje w Radach Nadzorczych spółek Prawa Handlowego i utrzymuję stały bezpośredni kontakt z organizacjami gospodarczymi. Jest to aktywność, która bardzo wzbogaca moją działalność naukowo-dydaktyczną. Zarządzanie jest nauką o wybitnym charakterze aplikacyjnym i poruszanie się w sferze samej teorii byłoby dalece niewystarczające.
Odbyłem krótkoterminowe staże naukowe w instytutach Jugosławii, Francji, Niemiec, Walii i Łotwy. Byłem przez 15 lat rektorem Politechniki Lubelskiej. Jestem kierownikiem Katedry Zarządzania w Politechnice i od 5 lat rektorem Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie.
Curriculum vitae prof. Włodzimierza Sitki
Data i miejsce urodzenia: 28 października 1939, Wojkowice, woj. katowickie
Podstawowe miejsce pracy:
Politechnika Lubelska, Katedra Zarządzania
Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie
Aktualnie uprawiana dziedzina, dyscyplina i specjalność naukowa:
- dziedzina: nauki techniczne, nauki ekonomiczne
- dyscyplina: nauki o zarządzaniu
- specjalność naukowa: zarządzanie strategiczne, zarządzanie zmianą, zarządzanie zasobami ludzkimi
Specjalność naukowa wynika z dorobku badawczego, publikacyjnego, konsultingowego oraz z działalności dydaktycznej
Przebieg kariery zawodowej:
- studia magisterskie: ukończone 1965 r. Politechnika Śląska w Gliwicach. Wydział Górniczy. Specjalność organizacja i ekonomika górnictwa.
- doktorat: 1968 Politechnika Śląska w Gliwicach
- habilitacja: 1972 Politechnika Śląska w Gliwicach
- profesor nadzwyczajny - 1976 r.
- profesor zwyczajny - 1991 r.
Przebieg pracy zawodowej:
1998 - Rektor Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie
1973 - 1981, 1984 -1990 Rektor Politechniki Lubelskiej
1985 - Kierownik Katedry Zarządzania Politechniki Lubelskiej
1991 - Profesor zwyczajny
1976 - 1991 Profesor nadzwyczajny
1973 - 1978 Dyrektor Instytutu Organizacji i Zarządzania Politechniki Lubelskiej
1973 - 1976 Docent Politechniki Lubelskiej
1972 - 1973 Docent Politechniki Śląskiej
1972 - 1973 Prodziekan Wydziału Górniczego Politechniki Śląskiej
1972 - 1973 Zastępca Dyrektora Instytutu Organizacji i Ekonomiki Górnictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach
1968 - 1972 Adiunkt w Instytucie Organizacji i Ekonomiki Górnictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach
1966 - 1968 Asystent w Instytucie Organizacji i Ekonomiki Górnictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach
1964 - 1965 Nadgórnik w Kopalni Julian w Piekarach Śląskich
Osiągnięcia naukowe - charakterystyka ogólna
- autor i współautor ponad 200 publikacji naukowych, w tym 7 monografii i 4 skryptów akademickich,
- udział w 7 projektach badawczych KBN,
- autor i współautor ponad 200 prac badawczych niepublikowanych,
- autor i współautor ok. 90 prac o charakterze eksperckim,
- autor ponad 20 opracowań materiałów szkoleniowych niepublikowanych
Kształcenie kadry
- prace magisterskie, licencjackie
Promotorstwo około 300 prac z zakresu zarządzania strategicznego, zarządzania zmianą, zarządzania zasobami ludzkimi, zarządzania wiedzą, restrukturyzacji, projektowania struktur organizacyjnych i inne.
- doktoraty
Promotorstwo 10-ciu obronionych prac doktorskich.
- przewody habilitacyjne
Opieka naukowa w 5-ciu obronionych przewodach habilitacyjnych, z czego jedna osoba uzyskała przed czterema laty tytuł naukowy profesora zwyczajnego.
Staże naukowe
Krótkoterminowe w następujących ośrodkach:
- Instytut Wydajności Pracy w Belgradzie, Jugosławia, 1972 r.
- Katedra Zarządzania i Komunikacji, Narodowy Uniwersytet Nauk Stosowanych w Tuluzie, Francja, 1986 r.
- Uniwersytet Techniczny w Hamburgu, Niemcy, 1987 r.
- Uniwersytet w Cardiff, Walia, 1988 r.
- Politechnika w Rydze, Łotwa, 1992 r.
Nagrody naukowe
- nagroda III-go stopnia Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego za pracę habilitacyjną, 1972 r.
- nagrody I i II-go stopnia Ministra Edukacji Narodowej za działalność naukową i dydaktyczną - 15 nagród w okresie od 1975 r.
- kilkanaście nagród rektorskich Rektora Politechniki Śląskiej i Rektora Politechniki Lubelskiej,
- Honorowa Szpada Górnicza za ukończenie studiów w Politechnice Śląskiej z wyróżnieniem,1965 r.
Członkostwo w organizacjach naukowych, zawodowych i społecznych
- Komitet Nauk Zarządzania - PAN - członek przez 4 kadencje.
- Krajowy Komitet Organizacji Światowych Kongresów Górniczych, 1975 - 82.
- Państwowa Rada Górnictwa, członek od 1979 r.
- Rada Naukowa Głównego Instytutu Górnictwa w Katowicach: 1980 - 1991 - członek, a następnie v-ce przewodniczący.
- Towarzystwo Naukowej Organizacji i Kierownictwa: Przewodniczący Rady Naukowej Oddział Lublin, członek Głównej Rady Naukowej w Warszawie, 1979 - 1982, 1987 - 1991.
- Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego, v-ce przewodniczący Komisji Kadr, Warszawa,1981 - 1985 r.
- Przewodniczący Kolegium Rektorów Wyższych Szkół Lublina, 1975 - 78, 1985 - 88 r.
- Rada Naukowa Centrum Badań Przedsiębiorczości i Zarządzania Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, członek od 1991 r.
- Komitet Prognoz "Polska w XXI wieku" przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, konsultant od 1990 r.
- Rzecznik dyscyplinarny Ministra Edukacji Narodowej od 1991 r.
- Przewodniczący Komisji Ekonomii i Zarządzania Oddziału PAN w Lublinie od 2002 r.
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski O.O.P.
- Krzyż Oficerski O.O.P.
- Medal Komisji Edukacji Narodowej i szereg innych odznaczeń i wyróżnień.
powrót do wydawnictwa 
|
