|
Mój naukowy życiorys
 Kiedy sięgam pamięcią do początku swoich zainteresowań, które w przyszłości miały się skonkretyzować w sposób o wiele bardziej stanowczy, nie mogę pominąć okresu moich studiów na polonistyce Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, a było to w latach 1956-1961, kiedy to pod okiem moich ówczesnych mistrzów próbowałem stawiać pierwsze i - jak mi się zdawało - samodzielne kroki, publikując w latach 1959-1960 swoje pierwsze prace na łamach studenckiego pisma Językoznawca. Okazało się rychło, że predyspozycje kierują mnie raczej ku innej dyscyplinie niż językoznawstwo, choć szkole tej wiele zawdzięczam,
mianowicie ku teorii i historii literatury, w takim porządku, w jakim obydwie te dziedziny tu wymieniam. Pierwsze bowiem moje, już niestudenckie prace dotyczyły dość wąskiej specjalności, jaką była wersologia, czyli nauka o wierszu polskim, w czym upatruję wpływ dość wczesnych i - jak się okazało - owocnych kontaktów z Instytutem Badań Literackich PAN oraz profesor Marii Grzędzielskiej z UMCS. Niedługo potem zwróciłem się już zdecydowanie (i na zawsze) w stronę historii literatury polskiej, broniąc w roku 1969 rozprawę doktorską poświęconą mało znanej poetce i tłumaczce okresu Młodej Polski Zofii Trzeszczkowskiej, używającej męskiego pseudonimu "Adam M-ski". Rolę promotora w przewodzie odegrała profesor Janina Garbaczowska, której osoby nie mogę tu pominąć, gdyż to właśnie jej zawdzięczam zatrudnienie mnie na stanowisku asystenta w ówczesnej Katedrze Historii Literatury Polskiej UMCS w roku 1961.
Od początku lat 70. zabrałem się do pracy nad literaturą polską w latach II wojny światowej, początkowo nad twórczością konspiracyjną w kraju, by następnie zająć się ogromnym i niezbadanym terenem działalności literackiej na uchodźctwie w latach 1939-1945. Praca ta pochłonęła mi niemal 30 lat życia, przynosząc sukcesy, których ocena nie do mnie należy, ale też i wymierne skutki w postaci licznych publikacji naukowych, w tym pięciu książek: Okupacja a stereotypy. Studium z dziejów poezji konspiracyjnej 1939-1945 (Lublin 1977, rozprawa habilitacyjna), Pieśń niepodległa. Model poezji konspiracyjnej 1939-1945 (PWN Warszawa 1982), Wiersze Krzysztofa Baczyńskiego (WSiP Warszawa 1991), Literatura polska w latach II wojny światowej (PWN Warszawa 1997), Poeci i wojna. Rozprawy i szkice (PWN Warszawa 2000). W przypadku Literatury polskiej w latach II wojny światowej mogę bez fałszywej skromności powiedzieć o sukcesie, gdyż ten pierwszy, wydany w prestiżowej PWN-owskiej serii Wielka Historia Literatury Polskiej podręcznik akademicki, liczący blisko 600 stron, doczekał się do chwili obecnej aż pięciu kolejnych wydań. Z pewnością nie mógłbym tego dzieła napisać, gdyby nie pomoc udzielona mi przez zagraniczne fundacje, które pozwoliły na prowadzenie badań za granicą w latach 1986, 1990 i 1991. Poza tą dziedziną, która stała się moją specjalnością, ogłaszałem też prace z zakresu teorii przekładu artystycznego i dziejów literatury polskiej na emigracji, te drugie w czasie, kiedy temat należał jeszcze do zastrzeżonych przez władze. W sumie mój dorobek naukowy zamyka się liczbą ok. 120 publikacji, ogłaszanych drukiem w kraju i zagranicą.
W swojej karierze akademickiej poza uzyskiwaniem kolejnych stopni naukowych mam do odnotowania funkcje kierownika Zakładu Literatury Współczesnej, którą pełnię nieprzerwanie od roku 1978 oraz dyrektora Instytutu Filologii Polskiej UMCS w latach 1980-1986. Od roku 1993 jestem kierownikiem studiów doktoranckich filologii polskiej UMCS. W latach 1981-1989 prowadziłem wykłady z literatury współczesnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, utrzymując zresztą stale kontakty naukowe i personalne z tą uczelnią. Wcześnie też udało mi się wejść w kontakt ze środowiskami polonistycznymi w kraju, występując na licznych konferencjach, biorąc udział w przewodach doktorskich (20) i habilitacyjnych (10), uczestnicząc od wielu lat w Radzie Naukowej Instytutu Badań Literackich PAN oraz Komitecie Nauki o Literaturze Polskiej PAN. Byłem trzykrotnie współorganizatorem (obok IBL PAN) Konferencji Teoretycznoliterackich, jednych z najbardziej prestiżowych imprez naukowych w kraju. Od r. 1994 zasiadam w Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych (obecnie w trzeciej już kadencji). W l. 1995-1996 byłem przewodniczącym Sekcji Nauk o Literaturze, Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej KBN. Stosunkowo też wcześnie, mimo niesprzyjających warunków zewnętrznych, nawiązałem kontakty ze środowiskami zagranicznymi, biorąc począwszy od r. 1962 udział w konferencjach, zjazdach i sympozjach naukowych we Francji, Włoszech, Belgii, Czechosłowacji, na Węgrzech. Dwukrotnie prowadziłem zajęcia na uniwersytetach w USA jako visiting professor. Jestem (lub byłem) członkiem krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych. Najwyżej jednak, gdy idzie o zagranicę, cenię sobie kontakty personalne.
Stosunkowo wcześnie, bo tuż po doktoracie, powierzono mi prowadzenie seminariów magisterskich lecz nie jestem w stanie dokładnie podać, ilu absolwentów polonistyki wyszło z dyplomem magistra z mojego seminarium, szacuję, że było to co najmniej ok. 200 osób. Do chwili obecnej wydoktoryzowałem 9 osób, a byli to zarówno moi asystenci z Zakładu, doktoranci ze studiów doktoranckich, jak i osoby spoza uniwersytetu. Byłem nadto promotorem w dwóch przewodach doktorskich honoris causa: Tomasa Venclovy (1991) oraz Gustawa Herlinga-Grudzińskiego (1997), dwukrotnie też w przewodach takich występowałem w roli recenzenta (prof. Michał Głowiński oraz red. Jerzy Giedroyc).
Jerzy Święch
Curriculum vitae prof. Jerzego Święcha
Święch Jerzy Wojciech, ur. 8 kwietnia 1939 r. w Hoczwi (Bieszczady)
historyk literatury polskiej, specjalność: literatura współczesna
1961 - magister filologii polskiej UMCS
1969 - doktor n. humanistycznych
1978 - doktor habilitowany n. humanistycznych
1991 - profesor tytularny
1961 - asystent w Katedrze Historii Literatury Polskiej UMCS
1969 - adiunkt w Zakładzie Literatury Współczesnej UMCS
1978 - docent w Zakładzie Literatury Współczesnej UMCS
1978 - kierownik Zakładu Literatury Współczesnej UMCS
1981-1986 - dyrektor Instytutu Filologii Polskiej UMCS
1991 - profesor nadzw. UMCS
1997 - profesor zw. UMCS
Członek Towarzystwa Naukowego KUL, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, Committee for Translation Studies (1979-1984), Rady Naukowej Instytutu Badań Literackich PAN (od r. 1981), Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN (od r. 1981), Zarządu Głównego Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza (1989-1995), Oddziału Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza w Lublinie (wiceprezes w l. 1971-1989), Komitetu Głównego Olimpiady Polonistycznej (od r. 1985).
Visiting professor: University of Minnesota, Minneapolis USA (1991), University of Wisconsin-Milwaukee, USA (1997).
1979 - nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, 1997 - nagroda Ministra Edukacji Narodowej, 1998 - nagroda Fundacji im. Turzańskich (Toronto)
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
Rodzina: żona Irena Głowacka-Święch, lekarz-okulista, córka Anna Święch-Zubilewicz, dr n. medycznych, okulista, syn Andrzej Święch, mgr anglista
powrót do wydawnictwa 
|
