Prof. zw. dr hab. inĹź. MichaĹ KLEIBER
Prof. zw. dr hab. inĹź. MichaĹ KLEIBER jest wybitnym uczonym w dziedzinie mechaniki, informatyki stosowanej oraz metod komputerowych mechaniki. Jest czĹonkiem korespondentem PAN, dyrektorem Instytutu Podstawowych ProblemĂłw Techniki PAN, Ministrem Nauki - PrzewodniczÄ
cym Komitetu BadaĹ Naukowych. W 2001 r. zostaĹ laureatem Nagrody Funduszu Nauki Polskiej za opracowanie nowych metod analizy i optymalizacji w nieliniowej termomechanice ciaĹ odksztaĹcalnych.
UrodziĹ siÄ w 1946 r. w Warszawie. StudiowaĹ na Wydziale InĹźynierii LÄ
dowej Politechniki Warszawskiej, gdzie w 1968 r. uzyskaĹ, z wyróşnieniem, dyplom magistra inĹźyniera w zakresie teorii konstrukcji. Ponadto studiowaĹ na Wydziale Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego uzyskujÄ
c w 1971 r. magisterium z matematyki. Od roku 1972 pracuje w Instytucie Podstawowych ProblemĂłw Techniki PAN, gdzie habilitowaĹ siÄ w 1978 r. TytuĹ profesora nadzwyczajnego uzyskaĹ w 1984 r. a profesora zwyczajnego - w roku 1989.
Jest czĹonkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego i Akademii InĹźynierskiej w Polsce. Prof. M. Kleiber jest takĹźe przewodniczÄ
cym Rady DyrektorĂłw PlacĂłwek Naukowych PAN oraz czĹonkiem Prezydium PAN. ByĹ stypendystÄ
Fundacji im. A. von Humboldta w Instytucie Statyki i Dynamiki Konstrukcji na Uniwersytecie w Stuttgarcie. W trakcie wielokrotnych pobytĂłw w RFN prof. M. Kleiber braĹ udziaĹ w badaniach dotyczÄ
cych modelowania i symulacji komputerowej zĹoĹźonych zagadnieĹ nowoczesnej techniki, takich jak analiza nieliniowych drgaĹ przykrycia stadionu olimpijskiego w Monachium, czy badanie zachowania siÄ w trakcie lotu promu kosmicznego Columbia. ByĹ takĹźe czĹonkiem grupy badawczej, ktĂłra opracowaĹa komputerowy system analizy konstrukcji LARSTRAN, uĹźywany w wielu instytucjach badawczych i biurach projektowych na caĹym Ĺwiecie.
Prof. M. Kleiber przebywaĹ jako ,,visiting professor" na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, byĹ wielokrotnie zapraszany do prowadzenia cykli wykĹadĂłw w róşnych oĹrodkach badawczych na Ĺwiecie. Ponad 30 razy zapraszany byĹ do wygĹaszania gĹĂłwnych referatĂłw na miÄdzynarodowych kongresach i sympozjach. W 1991 r. otrzymaĹ nagrodÄ Uniwersytetu Tokijskiego
Obszar pracy badawczej prof. M. Kleibera usytuowany jest na pograniczu szeroko rozumianej termomechaniki, metod numerycznych oraz informatyki. W swojej pracy naukowej zajmuje siÄ badaniami nad nieliniowÄ
mechanikÄ
ciaĹ odksztaĹcalnych i konstrukcji. Prowadzi rĂłwnieĹź badania nad zastosowaniem metod informatycznych w badaniach naukowych, technice i medycynie. W mechanice ciaĹ odksztaĹcalnych zajmuje siÄ teoriÄ
duĹźych deformacji, plastycznoĹciÄ
i pÄkaniem metali, statecznoĹciÄ
konstrukcji oraz mechanikÄ
ukĹadĂłw o losowych wĹaĹciwoĹciach.
W zakresie metod numerycznych i informatyki stosowanej badania naukowe prof. M. Kleibera dotyczÄ
metody elementĂłw skoĹczonych, optymalizacji, inĹźynierii oprogramowania i symulacji komputerowej. Do najwaĹźniejszych jego osiÄ
gniÄÄ naukowych naleĹźy sformuĹowanie podstaw teoretycznych i efektywna implementacja komputerowa metody elementĂłw skoĹczonych w zastosowaniu do nieliniowych problemĂłw mechaniki konstrukcji, opracowanie metody stochastycznych elementĂłw skoĹczonych oraz analiza wraĹźliwoĹci zĹoĹźonych nieliniowych ukĹadĂłw konstrukcyjnych.
Jest autorem ponad 200 artykuĹĂłw w renomowanych czasopismach o Ĺwiatowym obiegu, w tym zamieszczanych w wielu czasopismach znajdujÄ
cych siÄ na liĹcie filadelfijskiej.
Prof. M. Kleiber jest autorem wielu ksiÄ
Ĺźek. Monografia "The Stochastic Finite Element Method" byĹa pierwszÄ
na Ĺwiecie ksiÄ
ĹźkÄ
wskazujÄ
cÄ
na moĹźliwoĹÄ wykorzystania metody elementĂłw skoĹczonych do analizy ukĹadĂłw o wĹasnoĹciach losowych, zaĹ monografia "Parameter Sensivity in Nonlinear Mechanics" jest do dzisiaj jedynym na Ĺwiecie zbiorowym opracowaniem problematyki wraĹźliwoĹci nieliniowych konstrukcji na parametry projektowe. Obie te ksiÄ
Ĺźki znalazĹy siÄ na listach bestsellerĂłw czoĹowego Ĺwiatowego wydawnictwa naukowego John Wiley & Sons.
Prof. M. Kleiber byĹ promotorem 17 rozpraw doktorskich. Jest takĹźe zaangaĹźowanym dydaktykiem; prowadziĹ zajÄcia na wielu uczelniach w kraju i zagranicÄ
. Jest redaktorem naczelnym oraz czĹonkiem kolegiĂłw redakcyjnych wielu prestiĹźowych wydawnictw naukowych w kraju i zagranicÄ
. Jest czĹonkiem Centralnej Komisji ds. TytuĹu Naukowego i Stopni Naukowych. W ostatnich latach byĹ bardzo zaangaĹźowany w sprawy uczestnictwa uczonych polskich w programach badawczych Unii Europejskiej. W znaczÄ
cy sposĂłb przyczyniĹ siÄ do rozwoju kadry naukowej w Politechnice Lubelskiej oraz jej wspĂłĹpracy naukowej z Instytutem Podstawowych ProblemĂłw Techniki PAN.
|